Inflacja jest powszechnie tłumaczona jako wzrost cen dóbr i usług. Mierzona przez indeks cen konsumpcyjnych CPI lub index cen produkcyjnych PPI.
Indeksy te często nie odzwierciedlają prawdy, ponieważ z koszyka badanych produktów są często wyrzucane produkty które za mocno wzrosły cenowo. Prawda jest taka, że każde gospodarstwo posiada własną inflację, ponieważ innych towarów i usług używa.
Skąd się bierze inflacja?
Wzrost cen nie bierze się znikąd. Inflacja jest ukrytym podatkiem, który powstaje głównie z zwiększenia ilość waluty w obiegu. Do wzrostu inflacji nie wystarczy zwiększenie tylko ilości gotówki w obiegu, ważna jest również jej cyrkulacja.
Cyrkulacja waluty to tempo z jakim ją oddajemy w inne ręce. Kiedy rośnie cyrkulacja wraz z podażom waluty, to inflacja może być bardzo trudna do zatrzymania. System walut fiducjarnych (fiat) jest tak zbudowany, że regularnie przechodzi przez okres prosperity, inflacji, recesji, deflacji. Sytuacje te wywołują głównie banki centralne swoją polityką monetarną.
Zwiększenie podaży pieniądza
Większość waluty w obiegu bierze się z programów Programy Quantitative Easing (QE) to polityka monetarna stosowana przez banki centralne, która polega na zwiększeniu podaży pieniądza w celu obniżenia stopy procentowej i zwiększenia wydatków konsumpcyjnych.
Banki centralne osiągają to poprzez skupowanie obligacji rządowych i innych papierów wartościowych z rynku, co pozwala na pozyskanie środków finansowych, które mogą być następnie przekazywane bankom komercyjnym. Okresy te także charakteryzują się niskimi stopami procentowymi oraz większej chęci zadłużania się, w szczególności na zmienną stopę procentową.
Pułapki taniego pieniądza
Warto zwrócić uwagę, że okresy niskich stóp procentowych, a w następstwie taniego pieniądza zwiększają wydatki wszystkich. Ten okres jest właśnie zazwyczaj przyczyną późniejszych problemów z inflacją. Każdy wydaje co raz więcej, rynki nieruchomości rozgrzewają się do czerwoności.
Każdy nieposiadający wiedzy inwestycyjnej myśli, że taniej już nie będzie. To w tym okresie ludzie często finansują swoje zakupy tanim kredytem, ale tanim, tylko w tym okresie. Nie zwalając uwagi na regulaminy. Tłumacząc sobie każdy tak robi. I w takim sposób ludzie połykają haczyk niskich, zmiennych. stóp procentowych.
Jeśli szczególnie doskwiera Ci inflacja, to tutaj przeczytasz kilka porad dotyczących oszczędzania w czasach inflacji.
Redukcja bilansu monetarnego
Po tym okresie przychodzi inflacja, każdy zwiększył swoje wydatki. Rządy zamiast pozwolić gospodarce się wystudzić często dolewają oliwy do ognia. Słyszymy o różnych tarczach antyinflacyjnych itp. Dokładnie te pomoce działają na odwrót – są inflacyjne, nie anty.
Inflacja jest wynikiem popytu na produkt, ceny spadają kiedy nie ma popytu. Kiedy państwo generuje dodatkowy popyt poprzez różnego rodzaje dofinansowania zwiększa jeszcze mocniej inflację. W odpowiedzi na to banki centralne zaczynają zmieniać swoją politykę monetarną na QT (ang. Quantitative Tightening) to polityka monetarna przeciwna do polityki QE, która polega na ograniczaniu podaży pieniądza w celu podwyższenia stóp procentowych i ograniczenia wzrostu cen.
Banki centralne osiągają to poprzez sprzedaż obligacji rządowych i innych papierów wartościowych z własnego portfela, co pozwala na redukcję płynności na rynku i zwiększenie kosztu kredytu dla przedsiębiorstw i konsumentów. Tym samym wywołują recesje i schłodzenie gospodarki. Do rozruszania gospodarki trzeba z powrotem odpalić programy typu QE i obniżyć stopy %. W taki sposób koło się zamyka.